โรงเรียนบ้านโป่งน้ำร้อน ได้จัดทำโครงการสืบสานงานหัตถกรรมจากลำไผ่ เพื่อพัฒนาผู้เรียนให้มีคุณภาพ มีทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าปกาเกอะญอ ชุมชนมีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพหลักด้านเกษตรกรรมและการหาของป่า ทำให้ผู้ปกครองมีรายได้น้อยจึงส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักเรียน โรงเรียนจึงได้เน้นการพัฒนาทักษะด้านอาชีพของนักเรียนให้มีความรู้และทักษะ ที่หลากหลายสามารถนำไปประกอบอาชีพได้ โดยยึดปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง คือมีความพอประมาณ ความมีเหตุผล และภูมิคุ้มกันที่ดีด้วยการเตรียมตัวให้พร้อมรับผลกระทบและการเปลี่ยนแปลงด้านต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น โดยคำนึงถึงความเป็นไปได้ของสถานการณ์ต่างๆ ที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในอนาคต และด้วยสภาพแวดล้อมในอำเภอ เสริมงามเป็นป่าชุมชน มีทรัพยากรต้นไผ่จำนวนมาก จึงเห็นความสำคัญในการนำทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่ในท้องถิ่นและภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการพัฒนาทักษะอาชีพ สำหรับกิจกรรมที่โรงเรียนได้กำหนดขึ้นนั้นเนื่องจากหมู่บ้านโป่งน้ำร้อนมีบ่อน้ำพุร้อนเป็นแหล่งท่องเที่ยว โรงเรียนจึงกำหนดกิจกรรมในระยะเริ่มต้นเป็นการทำผลิตภัณฑ์ที่สามารถพัฒนาต่อยอดจำหน่ายและสำหรับต้อนรับนักท่องเที่ยวและแขกผู้มาเยือน ดังนั้นทางโรงเรียนบ้านโป่งน้ำร้อนจึงได้จัดทำโครงการนี้ขึ้นเพื่อพัฒนาทักษะด้านงานหัตถกรรมให้กับนักเรียน เพราะนอกจากจะเป็นการพัฒนาด้านทักษะอาชีพเพื่อให้นักเรียนได้เรียนรู้และสามารถใช้เป็นแนวทางในการประกอบอาชีพในอนาคตต่อไปได้แล้ว ยังได้ สืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นของชุมชนให้มีความยั่งยืนต่อไป